De naam Worp duikt voor het eerst op in de geschiedschrijving. De Worp wordt beschreven als een stuk grond waar burgers visserijwerkzaamheden verrichten. Uit geschriften van 1419 blijkt dat er veel verschillende gebruiksmogelijkheden zijn.

De gemeente vult het oorspronkelijke ontwerp aan tot een stervormig lanenstelsel vanaf de brug. Aan de andere kant van de brug legt de gemeente een sterrenbos aan. Uit deze tijd dateert ook het weiland ten westen van de Bolwerksweg en het huis van de blekerij .

De Franse bezetters hebben in 1813 voor het verdedigen van hun positie in Deventer een ruim schootsveld nodig en kappen de oude, statige lindebomen en verbranden de huizen in de hoven. In 1814 wordt Deventer door de kozakken bevrijd. Deventer is bij wet een “vestingstad” geworden.

Een groot deel van de jonge aanplant wordt door zware ijsgang vernield. Het park wordt opnieuw aangeplant. Het Departement van Oorlog verleent toestemming om 550 populieren aan te planten. Van deze populieren staat er nog 1 één prominent in de uiterwaarden vóór het park. Het is een bakenboom voor de scheepvaart. Deze markante boom heeft dan ook de naam “ De Reus van de Worp” gekregen.  

De muziekkoepel met bijbehorende kiosk wordt midden jaren ’50 gesloopt. Wellicht omdat de belangstelling voor openluchtconcerten afneemt. Het enige muziekkorps van de Worp “Onderling Kunstgenot”, ook wel Ons Neutje genoemd, gaat in dezelfde tijd ‘op de fles’.

Naar aanleiding van de overstromingen van de grote rivieren in 1994/1995 wordt de dijk versterkt. Een klein deel van het park verdwijnt, de huidige omvang ontstaat. Een aantal bomen komt buiten het park te staan.

De twee muzikanten doen een beroep op burgermeester James van Lidth de Jeude die ook beschermheer is van de club van ouwe rockers. Bij zijn afscheid speelt dan ook een gelegenheidsband van de Sixties Alive een speciaal lied Dancing in the Dark van Bruce Springsteen. Dit wordt in het Deventer dialect hertaald in “Spoll’n in ut Park” en doelt daarmee op de terugkeer van de muziekkoepel.

Hans Rosenkamp en Ben van Raan stellen een comité van aanbeveling samen van prominente Deventenaren met daarbij de burgermeester als Membre d’Honneur.  Ondertussen zijn de nabij gelegen Bolwerksmolen en het IJsselhotel volledig gerenoveerd. Het plantsoen en de camping trekt steeds meer de aandacht van wandelaars en bezoekers. 

Samen met Hetty Rolloos en John Vos gaat het viertal voortvarend aan het werk met het opzetten van de vrijwilligers organisatie. De fondsenwerving wordt gestart en mogelijke sponsoren en vrijwilligers worden benaderd. Ondertussen staat voorzitter Hans Rosenkamp al in het park te zwoegen.

Demontabele constructie verloopt maar moeizaam en daarom wordt het plan aangepast. Met dank aan Witteveen & Bos gaat Rijkswaterstaat akkoord met de permanente bouw. Het podium moet wel worden verzwaard en de opbouw wordt uitgesteld. Op 25 februari verkrijgt de stichting het Recht van opstal en wordt dit door notarieel Bakx Rombouts Kroes vastgelegd. Het podium is op 9 september gebruiksklaar en burgermeester Andries Heidema kan deze samen met de hoofdsponsor officieel in gebruik stellen. De kidsband Dolen heeft de eer om als eerste op te treden met een hartverwarmend concert. Ondertussen gaan de bouwactiviteiten van de koepel onverwijld door zoals het schilderwerk van de dakplaten in de loods en later in het park. Dit alles onder leiding van Willem Veldwachter van bouwbedrijf WoodArt. 

Op Koninginnedag 30 april wordt de muziekkoepel officieel onder grote belangstelling in gebruik genomen. Burgermeester Andries Heidema en hoofdsponsor directeur Richard Janssen van Nering Bögel geven een ferme roffel onder trompetgeschal van de jonge trompettist van de kidsband Dolen en de Deventer Stadsomroeper.

Vanaf dat moment siert de muziekkoepel in volle glorie het Worpplantsoen. Het oudste stadspark van Nederland is daarmee voorzien van “het kersje op de taart”.